110 manna lögreglulið þarf til að fylgjast með kvótakerfinu.

Partur af fáránleika kvótaerfisins er að það hvetur til misnotkunar og svindls. 

Svona er þetta í öllum kvótakerfum. Fyrir kvótann voru 11 manns hjá fiski stofu og skipin 70 % fleiri.

Hvers vegna afnemum við ekki þetta glæpakerfi og byrjum að rækta og nýta garðinn okkar þegnunum og þjóðfélaginu til hagsbóta og gefum græðginni frí. 

Fyrirtæki tekin af lífi án tilefnis

Gjaldtakan getur ekki gengið fyrir nýtingu miðanna og stjórn fiskveiða

Það eru ennþá til menn sem halda og vilja trúa að það sé hægt að stjórna fiskveiðum með kvóta. Menn verða að skilja að til að ná hámarks afrakstri af veiðunum verður aldrei hægt að notast við kvótakerfi. Það er af því að Þorskurinn (náttúran) passar aldrei inní reikniforrit.

 

Það er ekki nóg að hafa verið á sjó til að skilja fiskveiðar. Þú hangir ekki á dekki eða niðrí móttöku og skilur hvað þarf til leita og finna fisk. Bubbi Jens einn okkar fremsti togaraskipstjóri sagðist eitt sinn hugsa eins og þorskurinn. Þeir sem ekki skildu hvað hann sagði gerðu grín af þessum ummælum en þetta er staðreyndin Skipstjórar læra af reynslunni að setja sig inní hegðunarmynstur fisksins. Fleiri þekkja þetta úr laxveiðinni sárstaklega fluguveiði.

 

En það sem fær menn til að þrjóskast við kvótastýringu er að þeir skilja "kvóta" og halda að það sé auðveldasta leiðin til að rukka fyrir afnot af auðlindinni. Þessir aðilar eru að gæla við þá hugmynd að fiskveiðar og gjald af nýtingu miðanna geti tekið við af skattheimtu. Þetta er náttúrulega regin fyrra og ekkert nema lýðskrum að halda þessu fram. Víst er hægt að taka auðlindagjald þegar vel árar en þjóðfélagið má ekki vera háð slíku gjaldi og það má ekki verða eins og SF fólk leyfir sér að láta í skína að það geti farið að hygla vildarvinum og draumaverkefnum með tekjum af slíku gjaldi.

 

Auðlindagjald má aldrei verða annað en auðlindasjóður sem síðan er rekin til hagsbóta fyrir þjóðfélagið allt í formi lífeyrissjóðs eða eitthvað í þá veru. Þetta gera sveiflur í veiðum og afkomu sjávarútvegs og eins sveiflur í afkomu þjóðfélagsins. Stór og traustur auðlindasjóður sem væri utan langra fingra stjórnmálamanna gæti verið góð kjölfesta í jafn sveiflukenndu þjóðfélagi og Ísland er og verið trygging fyrir ungviðið og aldraða.

 

Og ef ekki kvótavitleysa hvað þá? Jú við afnemum kvótann og setjum aftur sóknarmark með allan fisk á markað. Á markaði tökum við gjald eftir einhverri þeirri reglu sem sem við setjum og gerir það að verkum að í meðalári og góðærum fær þjóðin rentu af öllum lönduðum fiski eða þeim fisk sem er að skila hagnaði hverju sinni. Eins fær þjóðin alltaf rentu af undirmálsfisk sem landað er og þeim fiski sem reynist skemmdur einhverra hluta vegna. Þessi gjöld rynnu í sérstakan auðlindasjóð sem lyti einhverri þeirri stjórn sem væri bundin þjóðinni beint en ekki í gegnum stjórnmálaflokka. Við eigum nú endanlega að hafa lært að fólki úr þeirra röðum er ekki treystandi fyrir lögbundnum eigum almennings.

 

Hvað ætti slíkur sjóður að annast? Skilyrðislaust ætti þessi sjóður að vera ávaxtaður eins kröftuglega og kostur er og má sannarlega horfa til Norska sjóðsins í því sambandi. Og hann ætti að fjármagna sérstök “gæluverkefni kynslóðanna“ eins og barnaspítala og öldrunar deildir sjúkrahúsanna. Byggingu og rekstur elliheimila og barnaheimila þar sem lagt yrði uppúr góðu starfsfólki. (Gott starfsfólk kostar meira og skilar meiru). Það að ætla að fara að láta ríkissjóð treysta á að sjávarútvegur geti tekið yfir venjulegan rekstur þjóðfélagsins er bara hlægileg heimska og vitleysa (lýðskrum) sem heimskt fólk eins og í SF lætur sér detta í hug til að falsa út atkvæði gegn betri vitund.

 

Vegna svona hugsunar þurfum við að komast eins langt frá kvótakerfinu og við getum. Því lengra því betra. Við verðum að skilja að mesti gróði þjóðfélagsins er í því að hér sé heilbrigt umhverfi í sjávarútvegi þar sem allir sitja við sama borð og allur fiskur fari á markað. Þannig myndast sú drift út um allt landið og skilar þjóðfélaginu hagnaði sem allir munu njóta.

 

Nú er verið að leggja loka hönd á það sem ég kalla „skipulagðan glæp“. „SAMNINGALEIÐINA“ nýja kvótafrumvarp ríkisstjórnar LÍÚ þar sem Ríkisstjórn LÍÚ semur við LÍÚ um að ríkið þ.e. þjóðin afsali sér með öllu nýtingu á fiskimiðunum. Færustu áróðursmeistarar LÍÚ eru innan dyra hjá ríkisstjórninni að plotta hvernig þessu verður troðið ofaní kok á þjóðinni og við skulum ekki efast um að fagrar ræður verða haldnar þar sem þjóðinni verður boðið „sanngjarnt“ gjald fyrir. En það á aldrei að greiða þetta sanngjarna gjald því að ekkert sanngjarnt gjald getur komið í stað þess gífurlega taps sem þjóðin hefur af kvótakerfinu í formi vannýtingar fiskimiðanna og hruni á markaðshlutdeild. Afnám kvótakerfisins er eina raunhæfa kjarabót þjóðarinnar allrar sem á það skilið að losna við kvótahirðina og alla þá eyðileggingu sem henni hefur fylgt.

 

PS Ef einhverjum stjórnmálamönnum finnst að sér vegið í þessum pistli mínum þá vil ég benda á lítið dæmi sem sýnir hversu lítið erindi hugmyndafræði stjórnmálamanna á í sjávarútveginn. Eftir 7 ára starf hjá BUR þar sem ég sat meðal annars útgerðarráðsfundi get ég fullyrt að eina sem var að í rekstri BUR var að koma útgerðaráðs. (þ.e. aðkoma stjórnmála manna).

Gjaldtakan má ekki ganga fyrir í stjórnfiskveiða og nýtingu miðanna.

Það eru ennþá til menn sem halda og vilja trúa að það sé hægt að stjórna fiskveiðum með kvóta. Menn verða að skilja að til að ná hámarks afrakstri af veiðunum verður aldrei hægt að notast við kvótakerfi. Það er af því að Þorskurinn (náttúran) passar aldrei inní reikniforrit.

Það er ekki nóg að hafa verið á sjó til að skilja fiskveiðar. Þú hangir ekki á dekki eða niðrí móttöku og skilur hvað þarf til leita og finna fisk. Bubbi Jens einn okkar fremsti togaraskipstjóri sagðist eitt sinn hugsa eins og þorskurinn. Þeir sem ekki skildu hvað hann sagði gerðu grín af þessum ummælum en þetta er staðreyndin Skipstjórar læra af reynslunni að setja sig inní hegðunarmynstur fisksins. Fleiri þekkja þetta úr laxveiðinni sárstaklega fluguveiði.

En það sem fær menn til að þrjóskast við kvótastýringu er að þeir skilja "kvóta" og halda að það sé auðveldasta leiðin til að rukka fyrir afnot af auðlindinni. Þessir aðilar eru að gæla við þá hugmynd að fiskveiðar og gjald af nýtingu miðanna geti tekið við af skattheimtu. Þetta er náttúrulega regin fyrra og ekkert nema lýðskrum að halda þessu fram. Víst er hægt að taka auðlindagjald þegar vel árar en þjóðfélagið má ekki vera háð slíku gjaldi og það má ekki verða eins og SF fólk leyfir sér að láta í skína að það geti farið að hygla vildarvinum og draumaverkefnum með tekjum af slíku gjaldi.

Auðlindagjald má aldrei verða annað en auðlindasjóður sem síðan er rekin til hagsbóta fyrir þjóðfélagið allt í formi lífeyrissjóðs eða eitthvað í þá veru. Þetta gera sveiflur í veiðum og afkomu sjávarútvegs og eins sveiflur í afkomu þjóðfélagsins. Stór og traustur auðlindasjóður sem væri utan langra fingra stjórnmálamanna gæti verið góð kjölfesta í jafn sveiflukenndu þjóðfélagi og Ísland er og verið trygging fyrir ungviðið og aldraða.

Og ef ekki kvótavitleysa hvað þá? Jú við afnemum kvótann og setjum aftur sóknarmark með allan fisk á markað. Á markaði tökum við gjald eftir einhverri þeirri reglu sem sem við setjum og gerir það að verkum að í meðalári og góðærum fær þjóðin rentu af öllum lönduðum fiski eða þeim fisk sem er að skila hagnaði hverju sinni. Eins fær þjóðin alltaf rentu af undirmálsfisk sem landað er og þeim fiski sem reynist skemmdur einhverra hluta vegna. Þessi gjöld rynnu í sérstakan auðlindasjóð sem lyti einhverri þeirri stjórn sem væri bundin þjóðinni beint en ekki í gegnum stjórnmálaflokka. Við eigum nú endanlega að hafa lært að fólki úr þeirra röðum er ekki treystandi fyrir lögbundnum eigum almennings.

Hvað ætti slíkur sjóður að annast? Skilyrðislaust ætti þessi sjóður að vera ávaxtaður eins kröftuglega og kostur er og má sannarlega horfa til Norska sjóðsins í því sambandi. Og hann ætti að fjármagna sérstök “gæluverkefni kynslóðanna“ eins og barnaspítala og öldrunar deildir sjúkrahúsanna. Byggingu og rekstur elliheimila og barnaheimila þar sem lagt yrði uppúr góðu starfsfólki. (Gott starfsfólk kostar meira og skilar meiru). Það að ætla að fara að láta ríkissjóð treysta á að sjávarútvegur geti tekið yfir venjulegan rekstur þjóðfélagsins er bara hlægileg heimska og vitleysa (lýðskrum) sem heimskt fólk eins og í SF lætur sér detta í hug til að falsa út atkvæði gegn betri vitund. Vegna svona hugsunar þurfum við að komast eins langt frá kvótakerfinu og við getum. Því lengra því betra. Við verðum að skilja að mesti gróði þjóðfélagsins er í því að hér sé heilbrigt umhverfi í sjávarútvegi þar sem allir sitja við sama borð og allur fiskur fari á markað. Þannig myndast sú drift út um allt landið og skilar þjóðfélaginu hagnaði sem allir munu njóta. Nú er verið að leggja loka hönd á það sem ég kalla „skipulagðan glæp“. „SAMNINGALEIÐINA“ nýja kvótafrumvarp ríkisstjórnar LÍÚ þar sem Ríkisstjórn LÍÚ semur við LÍÚ um að ríkið þ.e. þjóðin afsali sér með öllu nýtingu á fiskimiðunum. Færustu áróðursmeistarar LÍÚ eru innan dyra hjá ríkisstjórninni að plotta hvernig þessu verður troðið ofaní kok á þjóðinni og við skulum ekki efast um að fagrar ræður verða haldnar þar sem þjóðinni verður boðið „sanngjarnt“ gjald fyrir. En það á aldrei að greiða þetta sanngjarna gjald því að ekkert sanngjarnt gjald getur komið í stað þess gífurlega taps sem þjóðin hefur af kvótakerfinu í formi vannýtingar fiskimiðanna og hruni á markaðshlutdeild. Afnám kvótakerfisins er eina raunhæfa kjarabót þjóðarinnar allrar sem á það skilið að losna við kvótahirðina og alla þá eyðileggingu sem henni hefur fylgt.

 

PS Ef einhverjum stjórnmálamönnum finnst að sér vegið í þessum pistli mínum þá vil ég benda á lítið dæmi sem sýnir hversu lítið erindi hugmyndafræði stjórnmálamanna á í sjávarútveginn. Eftir 7 ára starf hjá BUR þar sem ég sat meðal annars útgerðarráðsfundi get ég fullyrt að eina sem var að í rekstri BUR var að koma útgerðaráðs. (þ.e. aðkoma stjórnmála manna).

"Íslenska efnahagsundrið" var bara geggjun...

Íslenska efnahagsundrið var bara geggjun og ekkert annað. Geggjun sem gekk út á að halda lýðnum illa upplýstum á meðan elítan herti tökin á EINOKUN í atvinnulífinu og undirtökin í bönkunum með hjálp stjórnvalda. Hjálp fólksins sem við kusum til að afnema spillingu og sóðaskap í stjórn- og bankakerfinu. Fólkið sem kom í veg fyrir „nýtt Ísland“.

Jú Eva Joly hjálpaði okkur og við settum upp embætti sérstaks saksóknara og við vorum heppin með frábæran starfskraft í FME Gunnar Andersen en létum skítaköggul í stjórnmálastétt komast upp með að bola honum úr starfi. Husið ykkur þau gátu stoppað flóð glæpamála inní réttarkerfið.  

Við létum (látum) hylja augum okkar orsök hrunsins á meðan sama orsök liðar þjóðfélag okkar í sundur svo ekki stendur lengur steinn yfir steini og fólk þjáist þraut pínt við slæm starfskilyrði og lág laun eins og í heilbrigðisgeiranum og víðar.

Hvað olli hruninu? FROÐA! Hvaðan koma FROÐAN? Peningarnir „milljarðarnir“ sem ekkert var á bakvið? Jú FROÐAN  kom úr ofur kvótalánum teknum út úr ríkisbönkunum veðsettum í kvóta kvótahirðarinnar. „Fyrirfram greiddur arður“ í sumum tilfellum eða menn voru „keyptir út“.  Þetta brall er ennþá á fullu og lánin afskrifuð en lántakendur halda kvótanum og fyrri „eigendur“ labba burt með milljarðana sem falla á endanum á ríkissjóð og veskið þitt.

Þessi FROÐA orsakaði „stækkun“ bankanna svo útúr flæddi og græðgin óx og óx og EIMREIÐIN OG SÍS MAFÍAN (þeir sem eru aftur komnir í stjórn) sem hvergi máttu sjá gróðavon einkavæddu bankana sem settu síðan þjóðina endanlega á hausinn og ætla að halda henni þar.

Hvers vegna stoppum við þessa geggjun ekki? Er ekki nóg að vera búin að missa stóran eða allan hluta eigna okkar og láta hnýta hér í raunveruleikan láglaunastefnu og þrældóm? Það sitja þjófar á þingi og erindi þeirra þangað er að fullkomna skipulagðan glæp gegn þjóðinni sem gengur út á að ná fullum yfirráðum yfir fiskimiðunum til eilífðar. Ekki í eitt ár ekki í 10 ár eða 20 ár nei til eilífðar. Þetta styðjum við og undir engum nema okkur komið að stoppa þennan feril og geggjun.

Búsáhaldabyltingunni var stolið af fólkinu og snúið uppí andhverfu sína. Þá áttum við ekki stjórnaskrá og vissum ekki að ALLIR gömlu flokkarnir eru rotnir inn að beini í spillingu og hagsmunapoti og þeir fáu einstaklingar sem hanga þar  inni eru kúgaðir til hlýðni. Nú erum við tilbúin með nýtt fólk sem er reiðubúið að taka til hendinni og færa okkur aftur lýðræðið og réttlætið. Við höfum séð að heiðarlegir menn „af götunni“ eru margfalt betri stjórnendur en sauðspilltir stjórnmálamenn ON THE TAKE.

Ríkisstjórn LÍÚ semur við LÍÚ um framsal nýtingaréttarins til eilífðar.

"SAMNINGALEIÐIN" Er það kallað nýja KVÓTAfrumvarpið sem á að leggja fram á Alþingi. Hér er um loka árás kvótahirðarinnar í stríðinu við þjôðina um eign (Nýtingarétt ) á auðlindinni að ræða.

Eftir að þjóðin hefur stefnt samskiptum sínum við nálægar vinaþjóðir í hættu með útfærslu landhelginnar og staðið í fararbroddi fiskveiðiþjóða að tryggja rétt sinn yfir fiskimiðunum stöndum við frammi fyrir þeirri leiðu staðreynd að þeir sem síst skyldi snúast gegn þjóðinni og reyna að véla til sín þjóðareignina. Knúðir áfram af græðgi og valdhroka ganga þeir gegn hreinum meirihluta þjóðarinnar sem í 30 ár hefur lýst sig andvígan kvótakerfinu og EINOKUNNAR útgerðarinnar á auðlindinni og vinnslu sjávarafla.

Kæru landsmenn. Afnám kvótakerfisins er lang stærsta hagsmunamál þjóðarinnar og án þess verður hér enginn hagvöxtur fólksins í landinu. Við verðum að halda vöku okkar og ekki làta svikula stjórnmálamenn sem ganga erinda græðginnar komast upp með að stela nýtingaréttinum og EINOKA sjávarútveginn.

Stöndum saman gegn afnámi kvótans og endurreisum íslensks þjóðfélag börnin okkar eiga það inni hjá okkur.  

"Síldarævintýrið" í Breiðafirði ætti að sýna öllum hugsandi mönnum fáránleika kvótakerfisins?

Ef óréttlætið og vitleysan í fiskveiðistjórninni krystallast einhverstaðar er það í kringum síldina í Sunnan verðum Breiðafirði. Fyrst fyrir um 5 árum var hún látin hlaðast upp án þess að veiðar væru heimilaðar fyrr en seinnt og síðar meir þegar síldin var orðin sjúk í kýlum og útbrotum og svo núna þegar hún ár eftir ár flýtur sjálfdauð á land af því veiðar eru takmarkaðar.

Og hvað veldur? Jú nú er hirðfíflið í ráðuneytinu búinn að upplýsa okkur út á hvað vitleysan í úthlutunu veiðileyfa gengur? Fiskur fyrir utan fjörur er eign kvótahirðarinnar en sjálfdauður fjörufiskur er sameign þjóðarinnar af því hann truflar ekki verðmyndun í viðskiptum með kvóta.  

Smábátar hafa náð góðum árangri við veiðar á síldinni og ættu sannarlega að hafa opið leyfi á síldveiðar allt árið. Því eins og með "frjálsar"handfæraveiðar. Smábátar geta aldrei "skaðað" fiskstofnana við landið.

Fáránlegt að Flokkur sem kennir sig við frelsi í atvinnulífinu og kjósendur hans skuli styðja VERSTU EINOKUN sem sést hefur síðan landið byggðist. Já kjósendur Sjálfstæðisflokksins beta ábyrgð á kvótakefinu og skaðanum sem það veldur þjóðfélaginu ár eftir ár eftir ár.

Viðbjóðslegur yfirgangur og frekja útgerðarinnar

Birtist nú í fyrirhuguðu frumvarpi RÍKISSTJÓRNAR LÍÚ þar sem á að ganga gegn skýrum vilja þjóðarinnar og eignaútgerðar mönnum kvótann. Þarna hámarkast margra ára skítaplott útgerðamanna sem með skipulögðum hætti og ómældu ofbeldi hafa notað sér EINOKUNINA á kvótanum til að festa eignarhald sitt á auðlindinni.

Með því að nota orðið nýtingarréttur er verið að freista þess að villa um fyrir þjóðinni sem "á" auðlindina og á þar með nýtingaréttinn og úthlutar honum til eíns ár í senn. Að bera því við að það þurfi 25 ára "nýtingarétt" til að fjárfesta í greinni er bara eitt áróðursbragðið enn og þarf ekki annað en að líta til áranna fyrir kvótakerfið til að sjá hvílíkt rugl fellst í þessari fullyrðingu.

Vilji þjóðarinnar er skýr hvað varðar fiskveiðistjórnina. Afnám kvótakerfisins með öllu og þar með forréttindi kvótahirðarinnar. Hér þarf að koma SÓKNARMARK MEÐ ALLAN FISK Á MARKAÐ þangað sem þjóðin sækir réttlátt gjald fyrir afnotaréttinn og sjómennirnir sem bera mestan og besta fiskinn að landi fá sína umbun. Við þurfum ekkert á frekjunni og yfirganginum í fámennisklíkunni í krigum Þorstein Má að halda.

Að verja auðlindirnar skiftir þig máli.

Aldrei eins og í dag hefur þjóðin verið í eins mikilli hættu að missa sjávarauðlindina úr höndum sér. Fólk sem hefur fengið í skjóli hagsmunagæslu stjórnmálanna að sitja að nýtingu fiskimiðanna varin með múrum EINOKUNAR lætur sér ekki nægja að vera búið að sitja á þessum illa fengnu forréttindum í 30 ár nú skal tryggja sér "eign" á forréttindunum. Eign á stærstu og dýrustu auðlind þjóðarinnar sem er ekki bara undirstaða velferðar á landinu heldur undirstaða bygglaganna sem eru í nálægð miðanna og best búin til að virkja auðlindina í þágu þjóðarinnar allrar.

Eftir hrun hefur komið berlega í ljós hversu "fátæk" þjóðin er án sjávarauðlindarinnar. Eftir hrunið þegar gífurleg óráðsía og skuldasúpa útgerðanna birtist urðu bankarnir að fá "fyrirfram greiddan" arð útgerðanna greiddan til baka svo að gróðinn af gengisfellingunni hvarf inní bankanna og í vasa útgerðarinnar en nýtist þjóðinni ekki í vörn og uppbyggingu þjóðfélagsins.

Því miður ristir spillingin í stjórnmálum svo djúpt á Íslandi að viðleitni okkar fólksins til að reyna að bjarga því sem bjarga varð með því að kalla "nýja" aðila að stjórnarborðinu fór á þver öfugan veg við það sem við þurftum á að halda við þær aðstæður sem blöstu við eftir hrunið. Skilyrðislaus krafa þjóðarinnar um afnám kvótakerfisins eins og sett var með stórum stöfum í stefnu yfirlýsingu ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur var ekki bara svikin heldur sett af stað fáránlegt ferli ( VG og Árni Páll ) um að framselja "NÝTINGARÉTTINN" á auðlindinni til útgerðarinnar.

Í stað þess að þjóðin næði að refsa spilltum stjórnmálamönnum og hafna þeim í síðust kosningum létu kjánar blekkjast til að kjósa til valda grímulausar gengilbeinur þeirra útgerðamanna sem ætla sér að svíkja nýtingaréttinn út úr þjóðinni.

Hvers vegna erum við heimsk þjóð á hálum ís? Við horfum á heilbrigðiskerfið, okkar dýrustu eign, sem búin er að kosta okkur blóð svita og tár að byggja upp og gera það besta í heimi hrynja vegna græðgi fárra einstaklinga sem við settum í forsæti við matarborð fiskimiðanna? EINOKUNIN sem búin er að vera um fiskveiðar og vinnslu er að eyðileggja allt þjóðfélagið og nú stefnir ríkisstjórnin að því að framselja NÝTINGARÉTTINN til 20 ára eða eilífðar eins og það mun þíða?

Þetta er útgerðin búin að vera að undirbúa með skipulögðum hætti í 20 ár og nú er ryki slegið í augu okkar og verið að reyna að telja okkur trú um að þetta sé nauðsynlegt???? Þetta er ekki nauðsynlegt frekar en kvótakerfið er/var nauðsynlegt! Þetta er bara fáránlegt og þjóðin "við" verðum að vakna og verjast þessari aðför að íslensku þjóðfélagi og afkomu okkar og afkomenda okkar  í framtíðinni. Sjávarauðlindin dugar okkur ágætlega til að halda uppi góðum lífsgæðum en alls ekki til að halda hérna hirð manna sem veltast um í frekju og valdagræðgi og gefa skít í allt og alla. Gjaldtaka og skattar á útgerðina geta ekki fært okkur tekjurnar og hagsældina sem við þurfum að fá úr hafinu. Afnám hafta og einokunar og frelsi til veiða á jafnréttis grunni er það sem við þurfum til að landsbyggðin geti aftur orðið undirstaða og sá framfarabroddur sem þarf í íslenskan ´sjávarútveg en er nú að hverfa undir hæl kvótapúkans.

Ástin gegn hatrinu og eyðileggingunni

Ástin og væntumþykjan sem hríslast svo unaðslega um taugastrengi líkamans og hámarkast í ástalotum elskendanna er sannarlega hámakið í sköpunarverki Guðs. Með þessari fullkomnun á sköpunarverkinu lagði Guð grunninn að fjölskyldunni sem sannarlega á að vera undirstaða samfélagsins og stjórna skiptingu auðævanna þar sem hvatning einstaklinganna gengur út á að byggja sér og sínum heimili í samfélagi mannanna. Í samfélagi okkar verða að vera reglur sem tryggja línur réttlætis en hefta ekki eða mismuna einstaklingunum á neinn hátt. Reglur sem koma í veg fyrir að hópar manna sölsi undir sig auðævi og tækifæri sem leynast í samfélaginu og eiga að vera opin vinnufúsum höndum sem vilja og kunna til að tryggja framgang einstaklinganna og heill þjóðar. Tryggja framgang fjölskyldnanna sem verða að fá að þroskast til að geta staðið sem hornsteinar samfélagsins og skapa þann styrk sem þarf til að allir hafi tækifæri til lífs og heilsu.

Rotin stjórnmál, Framsóknarmennska og græðgin hafa eyðilagt þetta á Íslandi. Og það sem verra er allt of margir hafa dregist inní þá eyðileggingu og taka þátt í lyginni og falsinu sem notað er til að halda fólkinu í fanga villusýnar og blekkingar. Bankarnir sem gerðir voru fólkinu ómissannlegir eru notaðir til að stjórna fólkinu í dag og rífa af þeim réttmætar eigur þeirra og svipta það þannig þeim völdum og áhrifum sem einstaklingarnir eiga að hafa í þjóðfélaginu.

Íslenska þjóð við vorum sannarlega svikin og svívirt og létum síðan plata okkur með gylliboðum til að kjósa í stjórn landsins menn sem áttu það eina erindi inná Alþingi að festa í sessi það ranglæti og þá spillingu sem rifið hefur upp með rótum undirstöðu þess góða og réttláta samfélags sem víð byggðum upp á fallega auðuga landinu okkar. Guð varaði okkur við græðginni og benti okkur á að lifa í sveita okkar andliti og tryggja veggi fjölskyldunnar án þess að ásælast eigur annarra og sölsa undir okkur völd og áhrif yfir öðrum. Við þurfum að hreinsa til í musteri stjórnmálanna og ryðja braut réttlætis  í atvinnulífi þjóðarinnar til að hér verði aftur búsældarlegt fyrir okkur venjulegt fólk sem þarf ekki að "taka meðborgara okkar í rassgatið" á hverjum degi til að sofa vel á nóttinni.

SLÓTTUGUR er kvótapúkinn.

Slottugur er KVÓTAPÚKINN sem ætlar nú að draga kjána kjósendur a asnaeyrunum þegar hann gabbar þjóðina til að afsala sér nýtingaréttinum a fiskimiðunum til eilífðar. Eins og kom greinilega fram i kastljósþættinum i gærkvöld a að blanda saman breytingum a kvótakerfinu og nýju fyrirkomulagi a veiðileyfagjaldi til að "hámarka" tekjur þjóðarinnar af sjávarútvegi? Þarna á að ginna okkur almenning til að gleypa við (tímabundinni) hækkun a "veiðileyfagjaldi" a sama tíma og lauma a afsali þjóðarinnar a nýtingaréttinum til handa útgerðinni til eilífðar! 
Nú kemur i ljós að fíflin i SF hefðu betur aldrei nefnt þetta fáránlega veiðileyfagjald á nafn. Þjóðin þarf ekki að fá skatttekjur af veiðunum þjóðin þarf að afnema EINOKUN kvótahirðarinnar a fiskveiðunum og taka her upp fiskveiðistjórnun þar sem allir sitja við sama borð og afrakstur af greininni er hamarkaður. Með allan fisk a markað er tryggt að arður af veiðunum dreifist um þjóðfélagið og endar hjá ríkinu öfugt við það sem nú er. Bara breyting i Sóknarmark strax eftir hrun eins og þjóðin vildi hefði gefið okkur 70 milljarða i auknu flæði fjár um þjðfélagið a ari frá hruni.
 Ég stend agndofa og horfi a hvað fólk er dofið fyrir því sem á sér stað fyrir fyrir framan nefið a okkur á meðan verið er að rífast um málefni esb sem er alls ekki tímabært a meðan svikarar  í æðstu stöðum þjóðfélagsins eru að ræna auðlindinni frá þjóðinni.