Skipunin komin að Norðan "hér skulu mál EYÐILÖGÐ"

Þorsteinn Már hefur talað. All skal gert til að eyðileggja stærstu mál líðandi stundar. Stjórnarskrármálið og kvótamálið með því að tefja störf þingsins við öll mál sem upp koma.

Vonandi skilja kjósendur að það eru bara strengjabrúður kvótapúkans sem tala eins og Illugi og félagar. Menn sem selt hafa sína sál KVÓTAPÚKANUM OG MOGGA HIRÐINNI HANS.

„Hér á að verða málþóf“

Kvótinn og Markaðirnir (Markaðshludeildin hrunin).

Við sem þjóð höfum skaðast gífurlega á viðhaldi kvótakerfis við fiskveiðistjórnina og enn birtist okkur skaðinn nú þegar dimm ský hlaðast upp á fiskmörkuðum erlendis. Kvótar og sköffun á hvaða vöru sem er skemmir markaði.

Þetta kom skýrt í ljós þegar Kristján Ragnarsson þá framkvæmdastjóri LÍÚ setti reglur um löndum "stóru" togaranna á ferskfiskmörkuðum Þýskalands. Í nokkur ár virtist þetta í lagi en þá brugðust þýskir kaupendur við með því að sameinast um verð áður en uppboðin hófust og töpuðu útgerðir "siglingaskipa" tugum milljóna á þessu fáránlega uppá tæki Kristjáns.

Við eru nú að sjá enn meiri skaða af stjórnun á framboði á markaðina þar sem við eru í fíflagangi kvótans búnir að halda aftur af veiðunum í þeim tilgangi að halda uppi verði á kvóta vegna veða í bönkunum. Þessi skömmtun okkar er nú að hrynja í hausinn á okkur þegar Norðmenn eru búnir að kasta þessari nánasar stefnu í veiðunum og byrjaðir að veiða sinn fisk og dæla honum á markaðina þá kemur í ljós að við erum búnir að missa það vermætasta í markaðssókn. Markaðshlutdeildinni.

Það erfiðasta í markaðssókn er að afla nýrra viðskiptavina en það mikilvægasta í viðskiptum er að viðhalda góðum viðskiptavinum. Kvótakerfið íslenska hefur skaðað okkur í báðum þessum atriðum varðandi sölu afurða íslensk sjávarútvegs.

Of lítið framboð og einokunar tilburðir á viðkvæmum mörkuðum okkar þegar við vorum á seljanda mörkuðum er að koma í bakið á okkur þegar við siglum inní kaupenda markaði þar sem Norðmenn ráða nú lögum og lofum á meðan við sitjum uppi með okkar handónýta KVÓTAKERFI.

Hvað ber að gera? Afnema þegar í stað kvótastýringu á fiskveiðum okkar og taka upp sterkasta vopn í markaðslegum skilningi SÓKNARMARK MEÐ ALLAN FISK Á MARKAÐ. Það yrði lang-sterkasta vopn okkar til að bæði hámarka afrakstur miðanna og viðhalda og afla nýrra markaða. Við getum ekki endalaust hundsað krafta einstaklingsins og markaðarins til að ganga erinda eigingirni og græðgi fámennrar klíku í kringum Mogga hirðina.

Hefur sinn Djöful að draga

"Hver hefur sinn djöful að draga".

Þetta á líka við um þjóðir sem sitja uppi með að hafa fætt af sér alið sér við brjóst illmenni sem gera í því alla sína ævi að "eyðileggja" þjóðfélagið til að fullægja ótakmarkaðri GRÆÐGINNI.

Ef við bregðumst ekki við og snúum baki við fjórflokknum sem er orðinn háður græðgis öflum komumst við ekki frá Hruninu og eignumst ekki nýja stjórnarskrá.

SVIPA DAUÐANS "KVÓTAKERFIÐ" skellur á landsbyggðinni aftur og aftur

Á meðan FJÓRFLOKKARNIR" standa vörð um múra EINOKUNNAR í sjávarútvegi hrynja smærri kvótalítil fyrirtæki.

Útgerðir og vinnslur komast upp með að einoka aðkomuna að fiski til vinnslu í stað þess að hér sé farið að reglum markaðarins og allur fiskur sé settur á fiskmarkaði.

Kjósendur verða að skilja óréttlætið í sjávarútvegi og hverjir verja það.

Hugsum út fyrir BOXIÐ og höfum kjark til að kjósa eitthvað nýtt í næstu kosningum.

Fleiri en 30 missa vinnu á Dalvík

Ekkert mælir með kvóta þegar allt mælir með Sóknarmarki með allan fisk á markað

Frekjan og græðgin sem einkennt hefur umræðuna um stjórn fiskveiða náði hámarki sínu í nýju Kvótafrumvarpi sem samið var á skrifstofu KVÓTAPÚKANS á Akureyri. VG eru óþarfir á þingi þeir sem kusu þá á þing skulu bara sameinast við Valhallarmenn og kjósa Þorstein Má Baldvinsson á þing ef þeir vilja að hér verði áfram EINOKUN veiðiheimilda.

Alþingi er ekki treystandi og verður þjóðin að krefjast þess að kvótamálið verði tekið úr höndum þingsins og þjóðin komi sér sjálf upp nýju fiskveiðistjórnkerfi sem speglar vilja þjóðarinnar. Stjórnun fiskveiða er stærsta hagsmunamál þjóðarinnar og græðgi fárra og spilling má ekki koma í veg fyrir að þjóðin nái rétti sínum og geti komist út úr kreppunni sem íslenska kvótakerfið sannarlega olli.

Enginn má óttast áróður LÍÚ manna og dindla þeirra. Ekkert mælir með "kvótakerfi" þegar allt mælir með "sóknarmarki með allan fisk á markað".

SAMFYLKINGIN Á VILLIGÖTUM

Samfylkingar fólk má ekki láta glepjast í kvótamálinu bara af því að þau halda að auðlindagjaldið verði áfram. Auðlindagjald í kvótakerfi leysir ekki óréttlætið og mannréttindabrotin sem felast í kerfinu.

Auðlindagjald í kvótakerfi hjálpar okkur ekki að ná hámarks afrakstri fiskimiðanna frekar en síðast liðin 20 ár.

Sóknarmark með allan fisk á markað mun ekki einatt skila þjóðinni miklu meiri aflaverðmæti heldur mun arðurinn af greininni aftur renna um hendur fólksins og skapa hagvöxt almennings um allt land.

Frjálsar handfæraveiðar sem allir á þingi virðast sammála um að hundsa á að innleiða þegar í stað ekki eftir neinu að bíða. Bæði frjálsar handfæraveiðar og sóknarmark munu færa líf í byggðirnar og auðga mannlífið.

Höfnum einu sinni fyrir allt spillingunni og sóðaskapnum sem fylgir kvótakerfinu afnemum það og tökum upp siðað fiskveiðistjórnkerfi.

VG búnir að ganga erinda KVÓTAPÚKANS allt kjörtímabilið.

Vinstri Grænir með formanninn í broddi fylkingar eru búnir að ganga erinda Kvótapúkans allt kjörtímabilið í kvótamálinu og hafa hundsað kosningaloforð og skýran vilja meirihluta þjóðarinnar.

Nýja kvótafrumvarpið með 20 ÁRA nýtingar rétti útgerðarinnar er eins og blaut tuska í andlit þjóðarinnar sem nýlega lýsti skýrum vilja sínum í Þjóðaratkvæðagreiðslunni. I stað þess að svara vilja þjóðarinnar varðandi auðlindaákvæðið í Nýju Stjórnarskránni og setja afnám kvótans í "bindandi" þjóðaratkvæðagreiðslu þá leggja þeir fram kvótafrumvarp þar sem færir útgerðinni kvótann til 20 ára sem er ekkert annað en gjöf og afsal á réttinum til fiskveiða á Islandsmiðum.

Mörður Arnason er einn fárra sem lætur strax til sín taka og lýsir sig andvígan þessari SVÍVIRÐU við íslenska þjóð. Við verðum að standa við bakið á Merði og öllum þeim sem leggjast gegn þessum glæpagjörning á þinginu.

Allir vissu að kvótapúkinn er haldinn óstjórnlegri valdagræðgi og nú sjáum við að klær hans inní stjórnskipun landsins ristir inní innsta hring Alþingis þar sem dindlar hans bíða eftir að reka þennan rýting í bak almennings og svipta okkur einu voninni til efnahagsbata til handa fólkinu í landinu.

Þjóðin verður að vera í viðbragðsstöðu að koma í veg fyrir að þetta frumvarp nái fram að ganga með öllum ráðum. Við verðum að berjast fyrir afnámi kvótans og ná valdasprotanum úr höndum LIU þar sem inni eru menn sem sést ekki fyrir fyrir græðgi.

HIMINN OG HELVÍTI

Of margir sem fjalla um fiskveiðistjórn gefa skít í hvað Kvótakerfið er fyrir sjómennina og þá sérstaklega skipstjórana sem þurfa vinna við þessar fáránlegu aðstæður sem þeir eru settir í. Aðstæður sem versna og versna með hverju árinu sem líður.

Skipstjórar eru búnir að láta það yfir sig ganga að mega ekki tjá sig um fáránleikann sem fellst í því að flækjast um allan sjó eyðandi olíu með excel útskrift frá útgerðastjóranum sem ekki hefur hubndsvit á fiskveiðum leitandi að fiski sem ekki finnst. Þetta byrjaði strax við upptöku kvótans en munurinn þá og nú var að þá voru menn við stjórnvölinn sem gátu sett sig í spor skipstjórans og gerðu sér grein fyrir vitleysunni. Menn sem voru á móti kvótakerfinu og biðu og vonuðu að nú myndi þessari vitleysu hætt fljótlega. Núna sitja í þessum stöðum "kvóta" menn heilaþvegnir dindlar sem halda í sannleika sagt að himinn muni farast hverfi kvótakerfið.

Ekki halda að ég sé einn um þessa skoðun þótt ég sé einn af fáum sem lýsa henni. En ég geri það þar sem ég er búinn að taka út mína "refsingu" með því að hafa verið hrakinn úr íslenskum sjávarútvegi með ofbeldi fyrir að segja sannleikann um spillinguna og vitleysuna sem í kerfinu fels. Örlög mín hafa verið notuð öðrum til varnaðar. Enginn má segja neitt fyrr en þeir hætta og sagði einn af virtustu skipstjórum flotans við mig fyrir stutt þegar hann var að hætta til sjós "Oli það er mannskemmandi að koma nálægt þessu eins og þetta er orðið". Það er búið að eyðileggja greinina. Og átti hann þar með við starf skipstjórans.

Ég mynntist þá orða sem ég lét falla í viðtali í Sporðaköstum 1997 munurinn á Sóknarmarki og kvótakerfi er eins og bera saman himinn og helvít.

EINOKUN SJÁVAR-ARÐSINS - ER AÐ EYÐILEGGJA ENDUREISN ÞJÓÐFÉLAGSINS

Það er eins og fólk leyfi sér ekki að sjá að eitthvað mikið er að í þjóðfélaginu þegar við náum ekki að rísa uppúr öskustó hrunsins.

Launin eru lág og standa í stað eða halda áfram að lækka.

Kjörin miðað við nágrannaþjóðir hrapa.

Velferðarkerfið sem búið er að kosta okkur svita og tár hrynur fyrir augu okkar og við týnum læknum út um bakdyrnar þar sem þeir flytja með fjölskyldur sinar á vit mannsæmandi launa sem sjást vart hér lengur.

En af hverju er þetta svona þegar við eru ein ríkasta þjóð heims? Jú við búum við Múra Einokunar um okkar stærstu auðlind. Sjávarauðlindina sem áður fyrr var vörn okkar gegn áföllum en er núna notuð í svikamillu banka og útgerða sem spila ræl á rófu þjóðarinnar og draga sér fé út á eign þjóðarinnar sem sér nánast ekkert af rentu veiða og vinnslu.

Öll loforð fjórflokksins um að bæta hér lífskjör án þess að afnema einokun í sjávarútvegi er vísvitandi lygi. Án afnám kvótakerfisins og upptöku Sóknarmarks með allan fisk á markað verða Íslendingar í ánauð í áratugi eða þangað til hér verður bylting öreiganna sem sætta sig ekki við yfirgang kvótahirðarinnar sem gerir allt til að tryggja sína eign á fjöreggi þjóðarinnar.

AÐ RÆKTA GARÐINN SINN - SJÁLFBÆR FISKVEIÐISTJÓRN SEM VIRKAR

Fiskveiðistjórn á að ganga út á að rækta "garðinn sinn". En ekki að ræna banka innan frá.

Við verndum uppeldisstöðvar með Heilsárs eða árstíðarbundnum lokunum.

Við grípum inní veiðar með skyndilokunum þegar of mikill smáfiskur kemur skyndilega inná almenn veiðisvæði og bíðum.

Við pössum uppá náttúruleg griðlönd eins og hraun og kóral svæði. Mjög auðvelt núna með AIS staðsetningar og eftirlitskerfum.

Takmörkum notkun "RISA" veiðarfæra þar sem viðkvæmar tegundir synda um á árstíðarbundnum ferðum sínum til að sinna skyldum náttúrunnar.

Gerum eftirlit og rannsóknir skilvirkar

Hafró verður aftur vísinda stofnun sem fer eftir staðreyndum og hlustar á reynda sjómenn í stað þess að ganga erinda úthlutunarnefndar LÍÚ (Stjórn hafró í dag er skipuð af LÍÚ). Fólk sem þekkir hvelfingar bankanna en hefur ekki hundsvit á fiskveiðum.

Með þessum aðgerðum getum við haft nánast ótakmarkaðar veiðar með sóknarstjórn á tegundir. Frjáls heildar sókn í þorsk ár eftir ár verður varla staðreynd en fjölgun skipa er nauðsynleg því afli mun aukast um að minnsta kosti 50% á botnfiski og síld.

Allur fiskur á markað mun skila okkur mestum útflutningstekjum. Betur sjá augu en auga á hvergi betur við en í markaðsókn á erlenda markaði. Hefur íslensk þjóð efni á að sjá af 25 til 35 % (40 milljarðar á ári) aukningu útflutningstekna af sjávarafurðum bara til að þóknast Mogga-hirðinni?

Dreifist og tökum þátt í frelsun Íslands úr klóm Kvótapúkans.