Stórir Gallar á Nýja Kvótfrumvarpinu. Afnám framsalsins var nauðsyn til að stöðva fjárdráttinn.

Tveir afgerandi gallar eru á nýja frumvarpinu til laga um Stjórn Fiskveiða. Pottarnir eru of margir og aðlögunartíminn of langur.

Potturinn á að vera aðeins einn það er LEIGUPOTTUR. Hann má vera landsbyggða tengdur en eingöngu LEIGUPOTTUR fyrir þá sem ekki eru í gamla kerfinu. Kommisara kerfi þarf þjóðin ekki.

Hver bátur má leygja til sín hámark 2 fullfermi í einu og bæta síðan við við hverja löndun. Menn lifa og deyja af sjálfum sér.

Handfæraveiðar eiga að vera frjálsar innan "skynsamlegs" sóknarmarks.

Allur fiskur fari á markað (sjófrystur fiskur er á markaði nú þegar).

Fimmtán ára framlengjalegur kvóti? Hvaða vitleysa er svona? Þetta skrípa kerfi var sett á með einu pennastriki og hefur valdið þjóðinni ómældu tjóni frá fyrsta degi sem endaði með HRUNINU. 

Mín skoðun að afnema beri kerfið strax eða hámark 5 ára aðlögun. Útgerðamenn eiga ekki að standa í vegi manna sem eru reyðubúnir að koma inní greinina í dag.

Ríkisstjórn og Alþingi bera skyldur gagnvart þegnum landsins með ályktun Mannréttindastofnunar Sameinuðu þjóðanna á bakinu og fáránlega einokun á sjávarútvegi til lítils forréttinda hóps í 27 ár.

Á 5 árum megi útgerðirnar koma inní leigukvótann ef þær vilja leggja sinn kvóta þar inn. En eftir 5 ár verði allir komnir á leigukvóta sem þá má vera á einhvern veg landsbyggða tengdur en þó verður að vera einhver regla sem færir kvótframboð til eftir framboði og eftirspurn.

Athugasemdir

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 19.5.2011 kl. 13:07]

Sæll Ólafur, þessu alræðisvaldi ráðherra sem verið er að innleiða á öllum sviðum þjóðfélagsins þarf að hafna.  því þetta er ekkert annað en fasismi í sósialískum búningi. Þjóðin þarf að vakna og reka þessa fasista af þingi í eitt skipti fyrir öll. Anarkismi er það kerfi sem hentar okkur best. Anarkismi hafnar ríkisforsjá og alræði ríkisins. Anarkismi tryggir vald fólksins og að ákvarðanir séu teknir hjá fólkinu og af fulltrúum fólksins. Anarkismi þýðir valddreifing öfugt við alræði núverandi stjórnmálaflokka. Anarkismi þýðir ekki stjórnleysi heldur frelsi til eigin athafna innan nærsamfélagsins.

Hugtakið anarkismi, eða stjórnleysisstefna, er í stjórnmálafræði notað yfir þá hugsjón að samfélagið geti, og skuli, stjórnast án miðstýrðs ríkisvalds. Stjórnleysi í þessum skilningi felur ekki í sér fullkomið skipulagsleysi eða upplausn, heldur hitt að skipulagið sé að öllu leyti sjálfsprottið. Þannig merkir gríska orðið an-arkos blátt áfram “án leiðtoga”.

Eitt af því sem einkennir stjórnleysisstefnuna er að innan hennar rúmast afar mótsagnakenndar hugmyndir. Stjórnleysingjar aðhyllast hugmyndafræði allt frá algerri sameignarstefnu til hinnar róttækustu einstaklingshyggju. Hugsjónin um hið sjálfsprottna skipulag og samfélag án ríkisvalds er í reynd það eina sem sameinar þá undir einum hatti. Skipta má anarkistum í tvo hópa, það er í vinstri og hægri stjórnleysingja.

Vinstri stjórnleysingjar sjá fyrir sér samfélag sem er fullkomlega laust við togstreituna á milli þeirra sem stjórna og hinna sem lúta valdinu. Markmið þeirra er stéttlaust samfélag þar sem grunneiningin er sambýlisform sem ekki er stærra en svo að hver maður hefur yfirsýn yfir alla aðra sem hann býr í félagi við. Með samvinnu byggðri á lýðræðislegum ákvörðunum taka allir einstaklingar hópsins þátt í stjórn sambýlisins. Samvinnan ræðst hins vegar á engan hátt af miðstjórnarvaldi eða markaðslögmálum. Hún sprettur þess í stað af sameiginlegum þörfum og skilningi einstaklinganna á hagsmunum sínum. Í sinni róttækustu mynd hafna vinstri stjórnleysingjar algjörlega réttinum til séreignar sem þeir líta á sem þjófnað.