Fjárfestingar í Sjávarútvegi

Útgerðarmenn kvarta mikið út af óvissu í greininni og sérstaklega að ekki skuli hægt að fjárfesta þar sem óljóst er um framhald kvótans. Jú jú þetta er náttúrulega ófremdar ástand ef bankarnir sjá ekki lengur veð í óveiddum fiski og enginn treystir sér til að kaupa kvóta eða taka til leigu.

Ef menn eru að hugsa um raunverulegar fjárfestingar til framtíðar eins og skipakaup eða lagfæringar á skipum vita útgerðamenn mæta vel að hér verður áfram veitt og þegar sóknarmarkið er komið á er betra að hafa skipin í góðu lagi til að takast á í samkeppninni um fiskinn. Svo ég blæs á þessa kveinstafi sem eru bara klór í bakkan til að hóta og væla yfir því að þessu kerfi verður ekki framhaldið og engir fleiri labba með milljarða lengur út út greininni nema hafa unnið fyrir þeim. 

Þegar menn eru að reyna að tala niður sóknarmark er ein ástæðan sem menn nefna að sveiflur í afla milli ára setji alla áætlun úr skorðum. Og það er satt að sveiflur verða milli ár þar sem nú mun náttúran skaffa okkur afla eftir árferði hverju sinni og til að koma í veg fyrir að sveiflurnar skemmi áætlanir væri kannski best að þegar afli fer yfir eitthvað visst svo budda útgerðamanna fari að valda vandræðum væri kannski gott að við byrjuðum að gera eins og Norðmenn gerðu með olíusjóðinn? Við hjálpum útgerðinni með toppanna sem þeir kvarta svo yfir og aukum um leið gjaldeyrisforðan og stöðugleika í þjóðfélaginu.