Enga sáttaleið við ofbeldismenn

Nú skjálfa LÍÚ menn á beinunum eftir að vera búnir að láta Þorstein Má leiða sig í opinbert stríð við þjóðina. Nú áttar hinn almenni útgerðamaður sig á því að með því að elta skottið á Þorsteini Má eru þeir að leggja blessun sína yfir það ofbeldi sem hann og Kristján Ragnarson hafa farið með gegn mönnum undanfarna áratugi og gera sig samseka þeim í glæpum sem framdir hafa verið á fólki vegna skoðana þeirra. Nú ætlar forsætisráðherra að reyna að draga í land og fara að vilja LÍÚ og setja þjóðina í sjálfheldu um að kjósa á milli núverandi kvótakerfis og samningaleiðar kvótakerfis. Hver er mundurinn fyrir okkur sem orðið hafa fyrir þessum mannréttinda brotum í 25 ár og eigum að horfa uppá sömu mannréttinda brot í 20 ár í viðbót. Það er ekkert sem réttlætir áframhaldandi kvótakerfi í hvað mynd sem það er sett fram. Þjóðin á rétt á að kjósa um kvótakerfi eða sóknarmark. Þjóðin vill ekki að sjávarútvegur sé notaður til að halda uppi hirð manna sem eru að sólunda framtíðar tekjum sjómanna og þjóðarinnar. Þessu bulli verður að linna NÚNA. Niðurlæging þjóðarinnar er nóg nú þegar. Þjóðin kýs milli kvótakerfis eða sóknarmarks annað kemur ekki til greina. Meðlimir LÍÚ eru með hegðun sinni og ofbeldi sinna manna búnir að fyrirgera öllum rétti til samningaleiðar. Það var ekki samið við mig og mína kollega þegar við urðum fyrir ofbeldi þessara manna.

Forsætisráðherra og ASÍ fara með rangt mál

Athugasemdir

[Hallgrímur Gísla (IP-tala skráð) 30.1.2011 kl. 11:29]

Þriðja leiðin er frjáls sókn engin boð eða bönn, allur afli á markað bæði frosinn og ferskur.  5% af verðmæti aflans , miðað við meðaltal ársins á undan á markaðsverði fisksins, rennur til ríkisins.

Debet og Kredit sjá um að vernda fiskistofnana.  Ef afli dregst saman vegna þess að fiskistofnar minnka, þá fara dýrustu útgerðirnar á hausinn eða leggja skipum.  við þetta dregur úr sókn á fiskistofnum og þeir braggast.  Þá eykst aflinn og þær útgerðir sem eftir voru fara að græða meira og þá verður nýliðun aftur í útgerð.  Bankarnir koma skipum sem þeir eiga aftur í rekstur ef þeir meta það þannig að það borgi sig.  Eftir nokkur ár verður komið visst jafnvægi á kerfið.

[Ólafur Örn Jónsson, 30.1.2011 kl. 12:48]

Já Hallgrímur þetta er eiginlega sóknarmark sem þú ert að lýsa. Þjóðin á að rækta garðinn sinn. Vernda ber ungviði með að loka uppeldisstöðum og ef of mikill smáfiskur er í afla á að loka svæðinu og setja smáfiskinn í "gjörgæslu" og passa að hann verði ekki veiddur. Hrygningin á að fá sömu meðferð. Gefa á handfæra veiðar frjálsar með sóknartakmarki til að forða mönnum við að fara fram af of miklum ákafa og stofna sér í hættu í vondum veðrum. 'utgerðir munu fara á hausinn þar sem þær verða undir í samkeppninni um fiskinn vegna kunnáttuleysis útgerða aðila. Það á ekki að handstýra hverjir lifa og hverjir deyja í þessari greinfrekar en öðrum atvinnu greinum.